همه فرمت های فایل تصویری مثل هم نیستند. در حقیقت ، بسیاری از آنها برای حل مشکلی ایجاد شده اند که بیشتر بقیه آنها نمی توانند آنها را حل کنند. برای مثال ، JPEG به این دلیل بوجود آمد که اندازه فایل های تصویری فضای ذخیره سازی زیادی را مصرف می کردند.
باور کنید یا نه ، پسوندهای فایل JIF ، JPEG و JPG کم و بیش به یک موضوع اشاره دارند. برای درک اینکه چرا نام فایل اینقدر زیاد است ، باید کمی از تاریخچه پیچیده را کشف کنیم.
JPEG چیست؟
JPEG مخفف Joint Photographic Experts Group استکه نوع فایل بر اساس کمیته فرعی که به ایجاد استاندارد JPEG Interchange Format (JIF) کمک کرد ، نامگذاری شد و اولین بار در سال 1992 توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) صادر شد.
JPEG ها تصاویر شطرنجی 24 بیتی هستند و در هر کانال مدل رنگی RGB هشت بیت وجود دارد ، ولی هیچ جایی برای یک کانال آلفا باقی نمی گذارد ، به این معنی که در حالی که JPEG ها می توانند بیش از 16 میلیون رنگ را پشتیبانی کنند ، نمی توانند از شفافیت پشتیبانی کنند.
هنگامی که یک تصویر به عنوان JPEG ذخیره می شود ، برخی از داده های آن در فرایندی که به آن فشرده سازی فایل با اتلاف گفته می شود ، دور ریخته می شود. به نوبه خود ، تصویر 50-75 درصد فضای ذخیره سازی کمتری را اشغال می کند (در مقایسه با فرمت های قدیمی تر مانند BMP) و این از بین رفتن کمی در کیفیت تصویر قابل مشاهده است.
فشرده سازی JPEG بر اساس یک روش فشرده سازی تصویر از دست رفته به نام تبدیل کسینوس گسسته (DCT) است که اولین بار توسط مهندس برق نصیر احمد در سال 1972 پیشنهاد شد.
JIF چیست؟
می توانید تصور کنید یک فایل JIF به عنوان یک JPEG در "خالص ترین" شکل خود است. با این حال ، این قالب دیگر چندان مورد استفاده قرار نمی گیرد زیرا محدودیت های ناامیدکننده ای را ارائه می دهد. به عنوان مثال ، تعاریف رنگ و پیکسل یک JIF باعث ایجاد مشکلات سازگاری بین رمزگذارها و رمزگشاها (بینندگان) می شود.
بعداً این مشکلات با استانداردهای "تکمیلی" دیگری که بر اساس JIF بنا شده بود ، برطرف شد. اولین مورد JPEG فرمت تبادل فایلJFIF)) بود ، و بعداً ، قالب فایل تصویری قابل تبادل Exif)) و پروفایل رنگ ICC اضافه شدند.
JPEG/JFIF در حال حاضر محبوب ترین فرمت برای ذخیره و انتقال تصاویر عکاسی در اینترنت است ، در حالی که JPEG/Exif برای دوربین های دیجیتال و سایر دستگاه های ضبط تصویر است. اکثر مردم تفاوت بین این تغییرات را تشخیص نمی دهند و فقط از آنها به عنوان JPEG یاد می کنند.
JPG2 یا JPF چیست؟
در سال 2000 ، گروه JPEG فرمت فایل تصویری دیگری به نام JPEG 2000(پسوند فایل JPG2 وJPF) منتشر کرد. این قرار بود جانشین JPEG باشد ، اما به هیچ وجه محبوبیت چندانی نداشت. حتی زمانی که روش رمزگذاری پیشرفته آن اغلب منجر به کیفیت بهتر تصاویر می شد.
فرمت فایل JPEG 2000 به دلایل کوچکی از بین رفت. برای اولین بار ، بر اساس یک کد کاملاً جدید بود و بنابراین با JPEG سازگار نبود. علاوه بر این ، پردازش فایل های JPEG 2000 به حافظه بیشتری برای پردازش نیاز داشت.از این گذشته ، رایانه معمولی در آن زمان فقط 64 مگابایت حافظه داشت.
JPEG 2000 در حال حاضر کمی احیا شده است زیرا سخت افزار رایانه ، به طور کلی ، در 20 سال گذشته بسیار پیشرفت کرده است ، اما هنوز از فرمت فایل استفاده نشده است. Safari تنها مرورگر اینترنتی است که از فایل های JPEG 2000 پشتیبانی می کند.
JPEG در برابر JPG
نسخه های اولیه ویندوز (به ویژه فایل سیستم های MS-DOS 8.3 و FAT-16) در مورد طول پسوندهای فایل حداکثر 3 حرف داشتند. JPEG باید به JPG کوتاه شود تا از حد مجاز فراتر نرود. کامپیوترهای مک و لینوکس هرگز چنین چیزی نداشتند ، بنابراین کاربران به ذخیره تصاویر به عنوان JPEG ادامه می دهند.
برنامه های رایج ویرایش تصویر که در سیستم عامل های مختلف کار می کردند ) مانند Photoshop و Gimp) در نهایت پسوند فایل JPEG پیش فرض خود را بر روی JPG تنظیم می کردند تا ابهام را به حداقل برسانند.
و به این ترتیب ما با دو پسوند فایل برای یک فرمت یکسانرو به رو هستیم: JPEG و JPG. هنگام انتخاب تصویر ذخیره شده ، هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد.
JPEG در برابر JNG: کدام یک بهتر است؟
JPEG و PNG در همان دهه منتشر شدند و هر فرمت فایل ، مشکل تصویر دیجیتالی متفاوتی را که دنیای فناوری در آن زمان با آن روبرو بود حل کرد. بین JPEG و PNG ، کدام فرمت فایل تصویری برتر است؟
صادقانه ، پاسخ بستگی به نوع تصویری که ذخیره می کنید دارد.
JPEG ها برای عکس ها مناسب ترند زیرا از فشرده سازی ضعیف برای حفظ اندازه مناسب فایل ها استفاده می کنند. عکسها آنقدر بزرگ و با جزئیات هستند که آثار فشرده سازی روی آنها چندان قابل توجه نیست.
از سوی دیگر ، تصاویری با نقاط تیز ، لبه های واضح و با مناطق بزرگ یک رنگ (به عنوان مثال نشان های برداری ، نقاشی پیکسلی و غیره) هنگام ذخیره به عنوان JPEG کاملاً درست به نظر نمی رسند.
اینجاست که فایل گرافیکی شبکه قابل حملPNG)) وارد می شود. توسعه یافته توسط گروه توسعه PNG چهار سال پس از انتشار JPEG ، PNG از فشرده سازی و شفافیت داده بدون ضرر پشتیبانی می کند. بنابراین اگر کیفیت تصویر باید حفظ شود و اندازه فایل مشکلی نداشته باشد ، اغلب از PNG ها استفاده می شود. یک قاعده خوب این است که JPEG را برای عکس ها نگه دارید و PNG را برای تصاویر با شفافیت و تصاویر غیر عکاسی ذخیره کنید.
